De Groene Uilen-Moestasj

Uilen D2 vs. BV Leeuwarden D1 

10 maart ontving Uilen dames 2 het eerste damesteam van BV Leeuwarden in de WAS. De gastvrouwen onder leiding van coach Chris Wiersema hadden sinds 13 januari niet meer weten te winnen, terwijl de uitploeg onder leiding van Patrick Frimpong en Mirjam Strating de laatste twee wedstrijden met winst hadden afgesloten en daarmee langs de Uilen waren gekropen op de ranglijst. De ploegen troffen elkaar al twee maal eerder, met beide keren een overwinning voor de ploeg uit Groningen als resultaat. Kansen dus om weer in een winning mood te komen.

Na een korte warming-up doordat de vorige wedstrijd uitliep vanwege een technisch probleem (lees uitgevallen tablet en dus verdwenen scoresheet), stonden de ploegen klaar voor de jump. Maxime rees boven iedereen uit om hem makkelijk de goede richting op de tippen, een theme-alert voor het eerste kwart. De bal werd mooi geswingd, er werd goed gesneden en op de een of andere manier was Max telkens weer het eindstation voor de assist en dat wat niet bij haar terecht kwam kon ze van het bord plukken. Veertien punten van Maxime en een drietje van Floor later sloten we het kwart af met 17-14.

Ondertussen had de defense van de Uilen de dreiging van de geliefde pick en roll van Leeuwarden er aardig uit weten te halen. De tegenpartij was er klaar mee en besloot meer en meer op een andere strategie over te gaan. Via de high post kregen hun snijdende mensen de bal weer terug voor lay-ups, waar de help van Uilen soms teveel oog had voor de bal en de snijdende mensen uit het oog verloor. Toch kon het studententeam een goed aantal turnovers forceren waaruit fastbreaks ontstonden, meestal verzilverd door Eva die met harde drives naar de basket ging. Uiteindelijk kwamen we uit op een ruststand van 30-29.

In de rust werden vooral spacing en het aan posities houden benadrukt, zodat de bal van kant naar kant kon worden geswingd. Complimenten voor het team hoe dit opgepakt werd in het derde kwart, aan alle kanten ontstonden goede opties en er werd snel en aantrekkelijk basketbal gespeeld. Zo ging de bal van helemaal links naar helemaal rechts, via Anne-Maud, onder de oksels van de help van Leeuwarden naar Mathilde, die de bal erin legde. Leeuwarden kon hier echter in mee onder leiding van oud-eredivisionist Rachel Roubehie-Fissa, die samen met Imran Ertugrul de Groningse verdedigers hoofdpijn bezorgde met een combinatie van snelheid, ballhandling en scorend vermogen. Gelukkig konden block-party's van Roos en Maxime de schade beperkt houden en wist Svenja regelmatig de bal weg te tikken. Saïda kan in deze niet vergeten worden, ze bleef haar hustle volhouden terwijl ze eigenlijk allang kapot was, maar geen wissel kon krijgen omdat er zo weinig turnovers en fouten werden gemaakt. Marjolein kon haar uiteindelijk verlossen, om richting het eind van het kwart nog op miraculeuze wijze een layup over haar verdediger erin te gooien. We hebben het al over de verdediging van Roos gehad, maar haar goede drives en snijdende acties hadden zeker een beter lot verdiend. Ook Minke nam goede opties, waarvan zij een schot van net binnen de drie kon verzilveren. Stand na het derde kwart: 51-48.

Het vierde kwart kenmerkte zich voor het grootste deel door prima opties die er net niet in wilden aan de ene kant en een goede verdediging aan de andere. De weinige scores wisselden elkaar af tot we met ongeveer drieënhalve minuut te gaan vier punten voor stonden. Toen werd het spannend: een 0-6 run van de Leeuwarders resulteerde in een time-out van de Uilen met een krappe veertig seconden te gaan, bal en een volle 24 seconden voor de ploeg uit Leeuwarden. De bezoekers hadden de tijd en namen die ook: na bijna een volledige schotklok konden de Uilen een moeilijk schot forceren, met een goede verdedigende rebound als gevolg. Waar de ploeg in andere wedstrijden en op andere momenten nog wel eens te haastig speelde, werd de bal nu gecontroleerd rondgespeeld. De eerste cutter stond niet open, de tweede werd goed verdedigd, maar drie keer is scheepsrecht en daar was Eva om de pass uit een mooie curl te ontvangen. Een dribbel, de help stapt op, uitschuifarm tegen uitschuifarm... en Eva wist nog net de bal onder en langs de verdedigende arm te krijgen, via het bord en: een gelijke stand!!! Maar de klok was nog niet op. Rachel Roubehie-Fissa met de bal, veel ervaring en dertig punten vers aan de haak. Op snelheid, een slalom, een crossover, maar de verdediging van de Uilen had hier de overhand en met 60-60 mochten we verlengen!

De Uilen hadden de smaak van wijd spelen en de bal swingen weer te pakken en Floor zag het en vond het goed. Uit een mooie swing knalde zij weer een bom van afstand door de ring, onder luid gejuich van bank en publiek. De verdediging werd vervolgens opgeschroefd, terwijl de vermoeidheid Leeuwarden parten begon te spelen; twee fast-breaks later was het gat voor de Uilen geslagen. Na een time-out van de bezoekers mochten zij nog twee punten uit vrije worpen bij de score optellen, maar dat mocht niet meer baten. Aanmoediging van de bank deed de vermoeidheid van de thuisploeg vergeten, Floor schoot haar tweede drietje van de verlenging raak, Eva voegde er nog eens twee maal twee punten aan toe en met de stand van 74-63 (14-3 in de verlenging) tikten de laatste seconden van de klok voor een verdiende overwinning voor Uilen dames 2.

Topscorers Uilen: Maxime Larooy 28, Eva Houtsma 19, Floor Schuring 17

Topscorers BV Leeuwarden: Rachel Roubehie-Fissa 30, Imran Ertugrul 14